AES/EBU is de afkorting van Audio Engineering Society/European Broadcast Union, en het is de meer populaire professionele digitale audiostandaard. Het is een seriële bittransmissieprotocol gebaseerd op een enkel getwist paar om digitale audiogegevens te verzenden. Gegevens kunnen zonder egalisatie over een afstand van maximaal 100 meter worden verzonden, en indien geëgaliseerd, kunnen deze over langere afstanden worden verzonden.
AES/EBU biedt twee kanalen met audiogegevens (tot 24-bits kwantisering), de kanalen worden automatisch getimed en zelfgesynchroniseerd. Het biedt ook de methode van transmissiecontrole en de weergave van statusinformatie (kanaalstatusbit) en enkele foutdetectiemogelijkheden. De klokinformatie wordt gecontroleerd door het verzendende uiteinde en komt uit de bitstroom van AES/EBU. De drie standaard bemonsteringsfrequenties zijn 32 kHz, 44,1 kHz en 48 kHz. Natuurlijk kunnen veel interfaces werken met andere verschillende bemonsteringsfrequenties.
Er zijn veel fysieke interfaces van AES/EBU, de meest voorkomende is de drie-core XLR-interface, die wordt gebruikt voor een gebalanceerde of differentiële verbinding; daarnaast zijn er coaxiale audio-interfaces met RCA-stekkers die later worden besproken en die worden gebruikt voor enkelzijdige ongebalanceerde Connect; en gebruik glasvezelconnectoren om optische verbindingen te maken.
